آهنگ روزگار از مرتضی جعفرزاده

زندگی زندونه نمیخوامت دنیا؛ عمرمو دادم به پای اون بی وفا

من گذشتم از خود تو نامردی چرا؟ با دل غمگینم دیگه سردی چرا

روزگار روزگار لعنتی خسته ام! من پشیمانم دل را به راهت بسته ام

از رفیق و نامرد زخم خنجر خوردم؛ من برای این عشق آبرویم بردم

روزگار روزگار لعنتی خسته ام؛ من پشیمانم دل را به راهت بسته ام

از رفیق و نامرد؛ زخم خنجر خوردم! من برای این عشق؛ آبرویم بردم

قلب من داغونه تو کنارم نیستی؛ عهد و پیمانم را با رقیبم بستی

ای خدا سیرم من تو جوونی پیرم رد شدی چه آسون قلبمو شکستی

روزگار روزگار لعنتی خسته ام! من پشیمانم دل را به راهت بسته ام

از رفیق و نامرد زخم خنجر خوردم؛ من برای این عشق آبرویم بردم

روزگار روزگار لعنتی خسته ام! من پشیمانم دل را به راهت بسته ام

از رفیق و نامرد زخم خنجر خوردم؛ من برای این عشق آبرویم بردم

روزگار مدیونی تو به زخم های من

تو ندیدی حتی اشک چشمای من

قسمت من غم بود زخمی رو قلبم بود

دستای بیرحمت سایه مرگم بود

روزگار روزگار لعنتی خسته ام! من پشیمانم دل را به راهت بسته ام

از رفیق و نامرد زخم خنجر خوردم؛ من برای این عشق آبرویم بردم

روزگار روزگار لعنتی خسته ام! من پشیمانم دل را به راهت بسته ام

از رفیق و نامرد زخم خنجر خوردم؛ من برای این عشق آبرویم بردم

متن آهنگ مرتضی جعفرزاده به نام روزگار